Binnen twee dagen stelde een nieuwe collega me tien jaar geleden die vraag. Ik was net twee maanden eerder begonnen op de afdeling Shipping. Met mijn vorige baan was ik gestopt omdat ik er na jaren ‘vechten’ achter kwam dat ik toch echt niet met collega M. door een deur ging kunnen. Die stress en frustratie wilde ik niet meer. Ik zou ergens anders opnieuw beginnen met een schone lei en weer lekker mezelf zijn.
“Ben jij een beetje gek?” vroeg nieuwe collega S. me op haar tweede werkdag. Ik sloeg dicht. Of waarschijnlijk schoot ik in een ongemakkelijke lach. Na twee dagen piekeren hierover vroeg ik thuis aan mijn vriend: “Juri? Ben ik gek?” Zijn geweldige antwoord was: “Nee. Maar als jij jezelf niet doseert, ben je voor een grote groep mensen misschien een beetje veel als ze je nog niet kennen.” Daar kon ik wel wat mee. Ik liet het daarmee los en besloot er lekker lak aan te hebben. Ik wilde me niet nog eens in een keurslijf wringen waar ik me ongemakkelijk in voelde. Niet jezelf zijn geeft stress!
Uiteindelijk hebben we niet zo heel lang samengewerkt. Al snel bleek zij niet op haar plek te zitten en ik heb bijna de tien jaar volgemaakt. Maar ik heb nooit duidelijk gekregen waarom ze nou dacht dat ik gek was. Ik denk omdat het zo lastig is om me in een hokje te plaatsen. En dat doen mensen nu eenmaal graag. Dat maakt de omgang ook vaak wel makkelijker. Zelf denk ik graag dat ik als mens in tientallen hokjes pas zodat ik met veel mensen een leuke klik heb. Maar waarom vertel ik je dit nou?
Ik heb een beetje het gevoel dat ik mezelf (opnieuw) aan je mag voorstellen. Er zijn zoveel kanten van Kim die ik in de Mandala Academie eigenlijk nog nooit echt heb laten zien. Maar ik wil heel graag helemaal mezelf kunnen zijn, ook bij jou. Vanaf nu ga ik proberen om verhalen te delen die levenservaring en mandalatekenen met elkaar verbinden. Tot nu toe is de Mandala Academie gericht op de hobby mandalatekenen en het tekentechnische aspect daarvan. Ik breng je graag in contact met je creativiteit en de rust die je kunt ervaren bij het tekenen. Maar nu ik fulltime in de Mandala Academie werk, kriebelt het om ook weer meer te gaan doen met alle kennis en ervaring die ik heb met wat er áchter die mandala zit of beter gezegd erin staat. Ik weet dat mandalatekenen transformerend kan werken en ik doe jou en mezelf tekort door alleen maar tekentechnische cursussen te maken. Ik heb je zoveel meer te bieden dan alleen mandalajuf Kim.
De komende tijd ga je me dus ook op andere vlakken dan alleen tekentechnisch een beetje leren kennen. Ik ga je stukjes Kim laten zien die tot nu toe in de mandalaschaduw stonden. Gedoseerd, beloofd 😉 En alles in relatie tot persoonlijke groei zoals dat ook in de mandala centraal staat. Anders heb jij er niks aan en ik wil je graag waardevolle dingen leren.
Een klein voorbeeld van wie ik ben en doe is de collage hierboven. In April 2019 stapte ik op de motor nadat ik net een half jaar mijn rijbewijs had en vertrok ik solo naar Engeland. Doodeng vond ik het, bibberend ging ik de boot op. Ik reed naar Glastonbury om daar deel te nemen aan de Soultrip die Fanny en Meike organiseerden. Ik mediteerde lange tijd bij een grote boom, heb geklankt in de Glastonbury Tor en het universum gevraagd me te helpen een goede manager te zijn vol in het vrouwelijk leiderschap. Ik had namelijk net promotie gemaakt. Daarna reed ik weer alleen terug. Hoe omschrijf je nou zo’n week? Aan mijn motorvrienden vertelde ik dat ik op motorvakantie ging, aan mijn collega’s grapte ik dat ik in bloemetjesjurken om bomen zou gaan dansen en aan goede vrienden vertelde ik dat ik op spirituele retraite ging. Alledrie die dingen in één is Kim. Een stukje Kim. Een soort van hoofd in de wolken en voeten in de klei. Daartussen beweeg ik me het liefst.
Behalve mandalajuf ben ik oudste zus, trotse tante, reislustig, motorrijdster, tuinier ik graag, hou ik van gezellig uit eten, wandelen. platte en liefst hele flauwe grappen, mandalatekenen en ook van mensen helpen in hun plezier te komen staan. Dat deed ik in het verleden als healer, gaf ik readings, mandalacursussen live aan groepen en was ik people manager. Nu wil ik dat weer gaan doen met behulp van mandalatekenen. De mandala is zo’n mooi middel. Dat bevrijd een creatieve energie die je helpt om weer helemaal jezelf te worden. Hoe ik dat allemaal in een vat ga gieten is nog work in progress. Achter de schermen doe ik veel zelfonderzoek, ben ik aan het kijken naar methodes om dit aan te bieden en geef ik het allemaal de tijd die het nodig heeft. Ongetwijfeld ga je er af en toe vast wat van meekrijgen. Ik hoop natuurlijk dat je meegeniet van deze groeistuipen van mij en de Mandala Academie. De tekencursussen zullen zeker blijven, maar de Mandala Academie Plus is in de maak. Er komen nieuwe aspecten bij. Lekker groeien en later dit jaar hopelijk bloeien!
Wie weet komt het allemaal in een stroomversnelling, want die Soultrip uit 2019 heb ik vorige week weer gedaan! Een week lang heb ik genoten van Engeland met deze twee godinnen van vriendinnen die de Soultrip organiseerden. Die reis is nog lekker aan het landen en daarover dus in een latere mandalamail meer. Ik ga je op de hoogte houden. Voor sommige mensen misschien een beetje gek, maar mét mijn grote glimlach.
Misschien heb jij een kant die je niet snel laat zien? Ben je stiekem erg nieuwsgierig naar mijn spirituele ervaring of blijf je liever bij de tekentechnische cursussen. Vertel me ook eens iets verrassends over jezelf zodat ik jou kan leren kennen. Dat vind ik leuk! Of laat me weten hoe jij mij ziet, daar kan ik ook van leren. Schrijf me wat jij wil! Ik lees het graag. Dit is tweerichtingsverkeer ❤️
Tot snel!
Ik ben ook een beetje maf. En ook beetje eigenzinnig. Als de tweeling van mijn dochter gezond geboren is dan ga ik drie maanden solo fietsen in Engeland!! Met tentje en regenpak . En ZONDER ondersteuning. Sommige vinden dat raar, sommige stoer en weer anderen vinden dat gevaarlijk. Maar het is mijn ultieme droom. Ik heb hard en veel in het voren gewerkt en heb moeten knokken om in de zomer drie maanden verlof te krijgen. Ik ben het kantoor van de chef ingelopen met de overtuiging me die drie maanden te geven. Het was een dingetje maar nu is het bijna zover. Duimen maar dat alles bij mijn dochter goed gaat !! Engeland here I come.
Natuurlijk komt dat goed en je gaat genieten van je reis. Zet dat allemaal maar net zo stevig neer als je verlofverzoek. Ik zie je alvast fietsen daar. Engeland is zooooooo thuiskomen. Ik gun het je ontzettend! Dan je wel voor je mooie verhaal.
ik wens jou een mooie reis en vooral een gezonde en prachtige tweeling kleinkinderen.
Joyce
Hoi Kim, je bent als gekkie niet alleen. Ik had je graag een foto gestuurd maar dat lukt niet als antwoord. Momenteel ben ik druk met creatief dagboek schrijven. Ik doe eeninnerlijke pelgrimage. Dus schrijvend ipv lopend. Vandaagtekende ik een landkaart van mijn gevoelens. Ik mocht er 45 minuten aan werken. Het werd vier uur werken, als ikeenmaal mijn potloodoppak is de tijd vanondergeschikt belang.
En ja ik pas ook niet in een hokje. Soms is het lastig voor mijzelf. Maar ik wil toch graag mijzelf zijn, dus ik doe steeds minder moeite om erin te passen. En dat noem ik vrijheid.
Lieve groet, Tonneke
Oh wat heerlijk!! We lopen een beetje synchroon. Ik volg momenteel the Artist Way als boek en schrijf en collage me suf. Zo fijn! Volg jij er een kompas bij of is het volledig je eigen weg?
https://mandalaplezier.wordpress.com/creatief-dagboek-schrijven/
Die ga ik lezen! Wat ziet dat er super uit!!
O Kim wat een mooie mail!
Niets leuker dan dat mensen hun maskers, door zichzelf of door anderen voor hen opgezet, laten zakken. En mij laten kijken naar de prachtig, complete, complexe, kleurrijke persoon die er altijd al was en heus ook aan alle kanten erlangsheen schemerde en piepte. Ik hou d’r zo van, dank je wel hiervoor.
Als we dat allemaal een beetje meer doen komen we erachter dat we zoveel overeenkomsten hebben en zien we dingen die we bij onszelf constateren en die raar lijken want niet passend in de “norm/het normale” weerspiegeld in anderen. Hee, jij ook? Daardoor voel je je meer opgenomen, ergens bij horend en dat is toch wat een fijn gevoel geeft: al is het maar 1 andere persoon, daar herkenning vinden.
Ik ben een mens van uitersten: ik kan heel goed stil alleen zijn en vind dat ook heerlijk. Maar zet me in een ruimte met 1 of meer mensen waar ik me lekker bij voel en ik ben druk, veel, luid, aanwezig en ja, een beetje gek. Ik houd me bezig met spiritualiteit, met (zelf)liefde, met healing en dan inderdaad uitreikend naar de hemel en beyond, maar wel met de pootjes in de klei, geen gezweefteef voor mij. Ik ben fan van vieze, schuine grappen. Dat uit zich niet zo vaak en als ik dat dan doe is het “Nou, Brenda, dat ben ik helemaal niet van jou gewend” niet van de lucht. Nee, je kende me pas half hiervoor, tot ik je mijn hele spectrum toonde. Dat met elkaar kunnen delen zorgt voor geluk, een gulle lach en buikpijn van de slappe lach. Nou, tis weer een heel verhaal: kort van stof kan mij niet worden verweten .
Een heel dik felrood hart voor jou❤️! Dank je wel lieverd!
❤. O en die nieuwe weg loop ik graag met je mee, ben heel benieuwd waar je mee komt, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Leuk leuk leuk!
Wat leuk om te lezen Kim. Ja ik had al het idee dat er bij je meer dan tekenen was.
Net voor mijn pensionering heb ik een opleiding als integratieve masseuse gevolgd, dat heeft nogal wat in beweging gebracht. Naast massages geef ik ook klankhealing, cristal healing. Verder heb ik een hele tijd motor gereden en mooie plekken samen met Ben gezien. En ook behoorlijk wat spirituele plekken bezocht. Avalon, Avebury, Schotland, Frankrijk en de tempels in Malta, Gozo.
Ik ben erg benieuwd wat er allemaal aan het borrelen is bij je.
Wat heerlijk Liliane! Mijn vriendin Fanny had deze keer een kristallen harp mee op de reis. Ongelofelijk wat een prachtige klanken. En in de kapel van Glastonbury mochten we genieten van een Noorse man die zijn kristallen schaal liet zingen. Onze koshi’s hebben de energie in de Chalish Well bijgestaan en onze stemmen hebben geklankt Fijn om het te zeggen tegen iemand als jij die dat begrijpt en ervaart! Ontzettend bedankt voor je mooie reactie.
Lieve Kim,
Dat mag ik toch wel zeggen? Je kent me niet, maar ik heb het gevoel dat ik jou wèl een beetje begin te kennen. Dus misschien leuk als ik wat over mezelf vertel. En overigens…. wat een mooie, open reacties staan hierboven. Dank jullie wel voor het kwetsbare delen.
Ik ben al meer dan veertig jaar intens gelukkig getrouwd met mijn jeugdliefde, moeder van drie volwassen kinderen en trotse oma van vier kleinkinderen. Mijn moeder van 86 woont naast me. Mijn dagen zijn doorgaans gevuld met de zorg voor al deze dierbaren.
In mijn vrije uurtjes trek ik er graag alleen op uit met mijn rugzak om, eindeloos in alle rust genietend van de stilte en de natuur. Daarnaast vind ik het fijn om mijn ervaringen vast te leggen in botanische tekeningen en in mandala’s.
Mijn inspiratie vind ik vooral binnen het cyclisch denken van de natuurreligie. Ik verdiep me graag in de oude wijsheden die gebaseerd zijn op de magie van de natuur, de invloed van de Maan, godinnen etc. Tot nu toe heb ik dat vooral in mijn eentje gedaan. Ik voel schroom om het met anderen te delen. Bang om raar gevonden te worden. Ook mijn tekeningen laat ik niet makkelijk aan anderen zien, het is alsof ik mijn ziel dan bloot leg. Veel te kwetsbaar…..
En toch hunker ik naar een groepje mensen die met dezelfde interesses en eerlijke puurheid in het leven staan. Mensen die vriendinnen kunnen worden omdat er wederzijds respect en compassie is. Gewoon in alle zuiverheid de ander accepteren zoals zij is.
Ik ben niet zo uitbundig, eerder wat teruggetrokken en ik heb de neiging mezelf af te sluiten ter zelfbescherming. En ik ben een pietje precies, soms wat te perfectionistisch, soms wat te zorgelijk. Maar ik heb een groot hart, veel liefde te geven, veel geduld en zorgzaamheid. Meestal denk ik eerst aan de ander en dan pas aan mezelf. Een mooie eigenschap, maar ook mijn valkuil.
Het lijkt me Super als jouw Mandala Academie Plus een plek kan zijn waar je aan jezelf kan werken vanuit een spirituele invalshoek, samen met anderen, ieder vanuit zijn of haar eigen achtergrond en met zijn of haar (eigen)aardigheden! Serieus èn met een hoop plezier!
Dus wie weet waar dit mooie idee van jou toe gaat leiden……
Lieve groet van Alexandra
Lieve Alexandra, want ja, dat mogen we vanuit ons hart zo communiceren. Jouw wens gaat later dit jaar waarheid worden. Dat is precies waar ik heen wil gaan. Geef me de tijd om het in een aards vat te gieten (dat kost aardse tijd), maar absoluut dat, inclusief het plezier, is wat ik dolgraag wil gaan faciliteren in een veilig veld. Ik hoop dan ook absoluut dat jij jezelf zonder sluiers kunt gaan tonen. Hou je niet in,als je op Facebook bent en in de inspiratiegroep je mandala’s deelt, worden ze gewaardeerd voor wat ze zijn. Die mooie mensen in de reacties hier zitten daar ook in een veilige vertrouwde omgeving. Voel je welkom. En ontzettend bedankt voor je prachtige verhaal. Zet jezelf maar in je rijtje van geliefden waar je voor zorgt en treed open en kwetsbaar naar buiten. Men kan je alleen kwetsen in die kwetsbaarheid als jij dat toelaat en dat hoef je niet te doen.
Ik hou wel van een beetje gekke Kim en ik ben reuze benieuwd naar wat er allemaal komen gaat.
Zelf ben ik er onlangs achter gekomen dat het mandala tekenen me meer gebracht heeft dan het ontwikkelen van mijn creativiteit. Stukjes uit het verleden die mij gevormd hebben tijdens mijn leven toen en nu, hebben mijn meer duidelijkheid gebracht. Al twijfel ik af en toe nog of wat ik voel en denk ook werkelijk zo geweest is.
Ik blijf tekenen. Omdat ik het leuk vind, maar ook om te ontdekken wat er nog meer naar boven gaat komen tijdens het proces.
Mooi Yvonne! Toen ik 20 jaar geleden met mandalatekenen begon liep dat synchroon met een persoonlijke groei. Ik zag toen ook heel veel onbewuste dingen naar de oppervlakte komen in mijn tekeningen. Dat is de reden geweest om uiteindelijk de opleiding tot mandalatekendocente te gaan volgen. Heb je de basiscursus al gedaan? Daarin leer ik je om je eigen tekeningen te duiden. En voor wat betreft je twijfel? Communiceer ze met je hart, net met je weten. Dan is het antwoord een innerlijk weten. Dat is vaak met het brein niet te bevatten. Helaas hecht de wereld meer aan het weten van ons hoofd dan aan het weten van ons hart, maar dat heb ik in mezelf omgegooid. WAT een bevrijding! Die gun ik jou ook.
Jeetje Kim hoe leuk om de verschillende kanten van jou te lezen! Ik zit hier en denk wat hou ik mij dan nog vast in (oude) gewoontes. Ik ben ze wel aan het veranderen/keren. Ik moest wel…. Opgebouwde spanningen en stress zijn er laatst lichamelijk uitgekomen, de emmer liep over. Misschien wel gemerkt dat het teveel was alleen niet willen zien, ik moest ervoor anderen zijn als ze mij nodig hadden en ik had mijzelf dus duidelijk vergeten. Ik heb daar verandering in moeten brengen om meer rust in mij te vinden en doen waar ik energie van krijg. Tijdelijk met andere mooie hobby’s gestopt omdat het teveel was/werd en wie weet pak ik ze straks zo weer op. Mandala’s tekenen ik word er rustig van met fijne muziek in mijn oren ben ik even in een andere wereld en hoe jij ze voor tekent is fijn uitgelegd, je brengt het heel fijn. Oude filmpjes van de mandala academie trok je kaartjes dat vond ik fijn. Ben daar nu ook veel mee bezig om een handvat te hebben voor de dag of week. Draag veel edelstenen om mij te steunen in mijn proces van helen. Loop er bijna scheef van ga eens proberen de mandala op zwart papier te zetten dat vind ik heel apart om te doen ook kom ik een andere Lia tegen die wat ongeduldig, opstandig word van het voor mij niet behaalde resultaat! Ook dit is mijn proces van loslaten om perfect te willen zijn!
Dank je wel voor het zo open delen van je verhaal en huidige pad Lia. En herkenbaar voor veel mensen van deze tijd. De mandala is absoluut een mooie weg naar binnen en naar rust en tijd voor jezelf. Fijn dat je die hobby zo kunt omarmen in je proces. Heel veel licht voor de verdere weg!
Wat leuk Kim om jouw verhaal te lezen. Je kunt soms zomaar een mens ontdekken tijdens een gesprek. Dat vind ik altijd een heel leuke ervaring. Iemand waar ze zomaar 1,5 uur mee kan kletsen, zonder die persoon ooit eerder ontmoet te hebben. En dan niet over ditjes of datjes maar over het leven en levenservaringen, echt heel bijzonder. Of een persoon waar je bepaalde gedachten over had, die plotseling in een gesprek een totaal ander beeld van zichzelf laat zien. Het mandalatekenen ontdekte ik al jaren geleden maar deed er niet zoveel mee, omdat ik de achtergrond ervan niet wist. Nu geeft het me zoveel plezier en heeft het me de laatste paar jaren door deze moeizame periode heen geholpen. Ik vergeet alle ellende, ik vergeet de tijd en ben soms écht heel blij met wat ik zomaar op papier heb gezet. Ik heb respect voor de stap die je hebt gezet met de Mandala Academie en ik blijf je volgen. Heel veel succes Kim. Je bent enthousiast en zal zéker veel mensen aan het tekenen hebben gekregen. En je maakt fouten, ha, ha, je redt je er wel uit. Ook geleerd. Een fout is niet verkeerd maar gewoon een beetje anders. Ik ben heel benieuwd naar wat je nog allemaal gaat vertellen en tekenen.
Wat omschrijf je dat geweldig! En precies zoals het is. Dank je wel Marijke!
Jou verhaal is een verhaal waar je enthousiast van wordt.
Ook je motor reis verhalen zijn inspirend.
De zomer voor de corona ben ik met de auto, tentje en fiets achterop 2 weken naar Normandie geweest.
Dat bibber gevoel herken ik.
Als je alleen op stap gaat heb je gemakkelijk contact met anderen,dat verbaasde me.
Ben benieuwd naar je mandala plus plannen en ik reis graag met je mee.
Groeten van Else Groeneveld.
Dank je wel Else! Het is zo boeiend om te zien hoe velen van ons deze vorm van reizen herkennen.
Lieve enthousiaste/warhoofdige/blije Kim,
Ja zo ken ik je al vele jaren, van voor je de mandala academies starten. Heb op meerdere plekken, is Almere en Huizen, bij iemand als getekend en collages gemaakt. Nog steeds denk ik daar met plezier en weemoed terug. Je wist me altijd te raken met je uitleg van alles. Het verbaasd me dan ook niets dat je deze kant weer wilt gaan laten zien en gebruiken. Zonder die kant ben je niet compleet.
Zelf ben ik dat nog lang niet. Door oogoperaties kan ik momenteel niet tekenen en. Heel gek wel haken. Terwijl ik daar met plezier aan bezig ben borrelen er allerlei ideeën om te tekenen door mijn hoofd. Mijn handen jeuken dan ook om over een maand weer aan de gang te gaan. Hoop dan ook weer mijn weg te vinden, die ik nu een beetje kwijt ben.
Lieve groet,
Anneke
Lieve Anneke de weg ben je vast niet kwijt. Alleen even de tools om die te bewandelen. Dit zijpad geeft je ongetwijfeld de rust van het opborrelen van ideeen en die kun je hopelijk binnenkort weer op papier krijgen. Dank je wel voor je fijne warme woorden en de mooie herinneringen.
Wat leuk kim. ik geniet van jou verhalen en ben enorm benieuwd naar wat je nu weer bedenkt. ik ben als moeder van 2 kinderen met beiden een rugzak ( autisme en ADHD) en mijn eigen rugzak van PTSS, angststoornis en autisme vaak op zoek naar rust en ontspanning. dat heb ik nodig om te kunnen blijven functioneren en dat vind ik vaak in het kleuren en tekenen, al dan niet in vorm van een mandala. Vaak met een ademhalingsoefening vooraf om alvast wat te kunnen ontspannen. het is wonderbaarlijk wat ons lichaam allemaal zelf kan oplossen als wij het de kans ervoor geven.
Ik ben erg benieuwd naar je volgende stap en ga voor nu nog ff heerlijk van de cursus op zwart papier genieten afwisselend met karten maken voor de kerk en lezen.
Oh Andrea wat een openheid in je verhaal. Daar zullen veel mensen herkenning in vinden. Mooi dat je het wil delen. EN je zegt het mooi over ons lichaam. Het duurt vaak net zo lang om het te helen als het duurde om het in de staat te krijgen die we niet fijn vinden. Maar het helen lijkt tijd te ‘kosten’. Zo fijn als je er tijd voor kunt maken en jezelf heling gunt. Ik denk dat je les vier in de cursus van vandaag wel extra kunt gaan waarderen na je verhaal. Ik wens je heel veel licht!
Lieve Kim,
Wat een mooi verhaal weer en spannende plannen. Ik heb de eer gehad die spirituele kant van jou en je cursussen te hebben meegemaakt en iedere keer waren ze weer vernieuwend en verhelderend. Dat vond ik juist zo fijn aan die lessen, altijd met diepgang maar zeker ook humor.
Ik ben heel benieuwd wat er gaat komen. Helaas kom ik niet vaak genoeg tot het tekenen, maar begin een eigen hoekje te creëren zodat ik makkelijker aan de slag kan en ook nog steeds zoekende op het spirituele pad. En in een hokje plaatsen vind ik ook niet belangrijk. Het proces versus het resultaat is een mooie benadering. Dank voor het delen van jouw proces. Ik blijf je volgen, gewoon omdat ik je een tof mens vind en je energie altijd een goede uitwerking op mij heeft. Liefs van een dankbare cursist.
Melissa♥️
Dank je wel Melissa! Als ik je op mijn hardlooprondje wandelend tegenkom geeft dat ook altijd een grote glimlach en een fijn gevoel aan mooie herinneringen samen. En als je een keer over je zoektocht wil praten, trekken we gewoon samen de wandelschoenen eens aan. Wie weet kan ik je weer eens ouderwets een klein stukje op weg helpen. Schroom dus niet tof mens!
Oh en ik hoop echt dat tekenen haar weg weer gaat vinden want je maakt zulke intens mooie dingen! Ook die kunnen je verder helpen.
Beste Kim
Dank voor het delen van je weg tot nu toe/plannen voor de toekomst. Ik laat me graag door jou verassen. Wat ik van het mandala tekenen heb geleerd is dat het ruimte geeft en dat het niet perfect hoeft te zijn. Je mooie cursussen: ik heb er zo van genoten en veel van geleerd. Vorig jaar ben ik opgenomen na 5 weken nauwelijks geslapen te hebben. Ik kon niet meer. Het was een heftige periode en ik ben dankbaar dat het weer goed is gekomen. In dat proces heeft het tekenen me veel gebracht. Rust, creativiteit, relativeren en blij zijn met het resultaat. Altijd weer verrassend! Ik wens je heel veel succes met mandala plus en ik doe als het zover is graag mee.
Dank je wel Gertie voor je openheid en je verhaal. Superfijn dat je er weer lekker bovenop bent en dat tekenen de rust kan blijven geven die we als men toch echt nodig hebben inderdaad.
Hoi Kim,
Jij kent me niet maar ik heb wel een paar workshops/cursussen gekocht. Waarvan 2 keer de adventskalender, zo erg leuk om elke dag iets te openen wat te maken heeft met mandala tekenen! Me zusje er ook zover gekregen dat ze mee deed met de adventskalender!
Ik heb ook veel naar jou you tube video’s gekeken als ik even geen inspiratie had.
Mandalatekenen is al 25 jaar in mijn leven! En ik verwonder me altijd weer dat ik mijn binnen wereld met kleur en vorm op papier kan zetten, dat elke kleur en vorm zijn betekenis heeft.
Maar ik heb zoveel hobby’s die ik leuk vind op creatief gebied! Haken, borduren, mozaïek, mixed media technieken met stempels, miniatuur bouwpakketjes. Noem t maar op en ik doe mee!
Ik lees graag je blogs/ mails en ik ben benieuwd wat je nog gaat opzetten.
Groetjes Mariska
Als je eenmaal in verbinding bent met je creativiteit is die eindeloos he? Momenteel is er hier ook weer een gehaakte omslagdoek in de maak hoor 🙂 Fijn dat je je zus ook aangestoken hebt met dit positieve virus! De adventskalender komt ook zeker dit jaar terug zodat jullie weer samen vakjes kunnen openen. En van de rest hou ik je natuurlijk via de mandalamail op de hoogte.
Hoi Kim, wat een mooie plannen. Ik denk dat je door deze plannen mensen weer op weg kan helpen met meer betekenis geven aan het maken van een mandela.
Want dat zou mij zeker helpen. Ondanks dat ik 63 ben en pas heb leren mandala tekenen denk ik dat er meer voor mij is uit te halen.
Momenteel maak ik in mijn privésfeer nare dingen mee ( wil deze niet op je blog zetten te erg) en heb alles diep weggestopt en kan er maar niet om huilen.
Heb wel wel gemerkt dat mandala tekenen me rust geeft maar het blijft nog een “kunstje”, ik durf mezelf er nog niet in te uiten.. bang dat het nergens op lijkt, hoe dom.
Ik ben niet zweverig maar heb vaak wel een 6e zintuig voor dingen.
Succes met je mooie toekomst en gave plannen.
Wat in me opkom is dat huilen de geaccepteerde vorm van verwerking is. Maar misschien is het tekenen dat wel voor jou in plaats van tranen! Ik heb even niet in mijn hoofd of je de online basiscursus al gedaan hebt, maar die gaat vooral over expressief tekenen en jezelf leren kennen achter je mandala. Dat kan nog een mooi extra hulpmiddel voor je zijn in je proces. Ik wensje in ieder geval alle licht en sterkte toe en ik hou je via de manalamail op de hoogte van alle plannen. Dank je wel voor het delen van je persoonlijke vehaal!
Ben bezig met de basiscursus,ook al veel aan gehad. Maar ik moet echt leren er mijn gevoel in te tekenen,nu nog te technisch bezig
Doe de basiscursus maar moet echt leren om mijn gevoel aan te spreken en niet te technisch bezig te zijn
Lieve Anita,
Ik voel je tranen…..
Mij kan het soms helpen om de natuur in te gaan, alleen…. Dàn willen de tranen wel stromen en voel ik me tegelijkertijd veilig en gekoesterd door alles om me heen. Misschien kan het jou ook helpen.
Hoe dan ook, weet dat je nooit alleen bent, ook al voelt dat wel zo. Heel veel sterkte en een knuffel van Alexandra
Wat lief Alexandra ,ik wandel elke dag. Sport in de ochtend thuis en doe aan yoga. Dat helpt en sterkt me ook.
Heel veel liefs en bedankt voor je mooie woorden.
Hi Kim, ik moest die vraag even tot mij door laten dringen, “ben jij een beetje gek?”. Nou eh…. ja en nee. Maar anderen vinden dat soms wel. Maar dat zegt wat over die anderen. Hun oordeel. Die vinden mij gek als in dom of vreemd of raar. En dat mogen ze vinden hoor. Als je je eigen pad bewandelt en je eigen keuzes maakt wordt dat vaak als gek/dom/vreemd/raar gezien als dat niet hun paadje is. Ik vind mezelf wel gek in de zin van maf en eigenzinnig. Ik doe graag mijn eigen ding en trek mijn eigen plan. Tja, is dat gek, so be it. Ik hou wel van mensen die gewoon zijn wie ze zijn. Daarom vind ik jou ook zo leuk! Lieve groetjes, Thieng-Uun
Wat ik vergat te schrijven is dat we mogen stoppen met het denken in dualiteit. Misschien is dat eigenlijk wel de samenvatting van de hele ervaring. Want inderdaad, ieder lekker het eigen padje. Of dat nou erop is of van het padje van anderen af ;). Dank je wel leukerd!
Ons Gera is gek, kraamden mijn broers en zussen menigmaal uit. Deed me deugd, ik krijg daarmee de bevestiging van mijn ware zelf. TE GEK
Wat super dat je dat al zo jong zo hebt kunnen interpreteren voor jezelf! Heel krachtig, dank je wel.
Hi Kim,
Fijn een collega die zegt wat ze denkt. Dit geeft jouw dan weer stof tot nadenken. Bij mij is het een jeugdvriendin die mij vertelde dat ik vroeger anders was dan anderen. Een beetje vreemd dus en niet in een hokje te stoppen. Wat doe je dan als kind je aanpassen en je toch in een hokje laten stoppen. Inmiddels probeer ik weer los te breken uit het hok, waarin ik zit.
Een weg met vallen en opstaan. Spannend om nieuwe wegen te ontdekken, maar ook een uitdaging.
Door deze blog denk ik even aan wanneer ben ik met de mandala in aanraking gekomen. Voor Sinterklaas kreeg ik een geweldig mooie doos Caran D’Ache kleurpotloden. Met de passer maakte ik bloemen, waarvan ik nu begrijp dat dit de seed of life is. Altijd wel bezig geweest met figuren die ik zag. Als boekengek het grote mandala boek van Danka Husken aangeschaft echter weinig mee gedaan, maar pas weer begonnen met tekenen door de ontdekking van de mandala academie.
Door de opleiding tot kleuterjuf wel gezien wat tekenen kan betekenen en ook wel leren zien hoe een kind zich daarin ontwikkeld. Altijd al wel begrepen dat er meer achter het tekenen zit, maar nooit wat meegedaan. Ik word wel nieuwsgierig naar jouw verdieping die je wil gaan doen.
Nieuwsgierigheid is ook wel een dingetje, want daardoor wil ik soms teveel. Tuinieren, studeren, tekenen, boeken lezen, maar ook bezig met hoe zit een mens in elkaar, zowel op lichamelijk vlak als psychisch. Begin ook de verbanden die dit met elkaar heeft te zien, maar nog steeds aan zoeken welk pad ik daarin wil volgen.
Lieve groet,
Astrid
Prachtig Astrid! En ook heel herkenbaar. Een paar dingen die me te binnen schieten bij het lezen van je fijne verhaal.
Ken je de online basiscursus al? Want daarin leer je juist meer over wat er achter je mandala zit. De kleur, de vorm, de plaats in de mandala. Allemaal vertellen ze iets over jezelf. Super interessant, ook om de kennis toe te passen op kindertekeningen.
En het boek ‘de meeste mensen deugen’ heb ik onlangs geluisterd. Ook tijdens het tuinieren 😉 Als je die nog niet kent, dikke tip voor nieuwsgierige mensen over mensen. En bovendien een hele troost vond ik. De meeste mensen deugen.
Wat ben je toch veelzijdig Kim. Bewonder je energie ( momenteel bezit ik daar niet veel van. ) Heb al de energie nodig om te vechten tegen die akelige ziekte.
Maar ga vooral door met ontdekken Kim met wat voor jou werkt.
Volg je op de mooie reis.
M.v.g. leny
Gelukkig hoef ik momenteel niet te vechten en dat scheelt natuurlijk heel veel! Ik wens je een overgave aan en vertrouwen in je lichaam en je zorg. Dat je maar snel uit de vechtstand mag geraken en er bovenop mag komen.
lieve Kim,
dankjewel voor het laten zien wie Kim is en wat zij doet. Vind dat leuk. Ook de reacties en verhaaltjes van de anderen vind ik interessant en geeft bij sommige een andere kijk op de dingen die zij plaatsen. Leuk.
Ik ben 68 jaar, sinds bijna 6 jaar weduwe en heb een prachtige kleindochter van bijna 24 die al sinds haar 4e jaar bij ons -nu mij- woont. Het is een mooie en sterke jonge vrouw en ik ben blij daar een bodem voor hebben mogen leggen.
Sinds ik 2 jaar geleden getroffen ben door een klein herseninfarct ben ik weer gaan tekenen. Dat deed ik vroeger ook veel, maar jaren heeft dat stil gelegen. Ik vind het heerlijk om weer creatief bezig te zijn en kan er zo mijn rust in vinden. Nooit geweten dat kleuren zó heerlijk is en dat ik dank zij jou de technieken en tips van het kleuren me eigen heb gemaakt. Hoewel er altijd iets te leren blijft.
Verdere hobby’s zijn fotograferen, bloggen, gedichten schrijven, diverse creadingen -alles op zijn tijd en soms maanden niets van dotten, schilderen enz-. Verder fiets ik erg graag op mijn electrische fiets in de natuur alhoewel ik de lange afstanden van vroeger niet meer haal door het infarct waar ik gelukkig geen lichamelijke gebreken heb over gehouden, alleen de vermoeidheid gaat nooit meer weg. Mooi kan ik rustig doorgaan met die heerlijke cursussen die je aanbiedt en die ik nog niet allemaal gestart heb. Maar wat in het vat zit ………
Vorig jaar heb ik binnen 2 maanden mijn vader van 94 #acceptabel en mijn jongere zusje van 64 verloren, wat ontzettend verdrietig is maar ook voor hen en voor mij een opluchting. Zij waren beiden op en mijn zorg kon ik daarbij ook een keer neerleggen. Het verdriet is er nog maar ik heb weer meer ruimte voor mezelf. Afgelopen februari/maart maandje in mijn uppie in Benidorm gezeten en alles een plekje gegeven. Ik ben klaar voor nieuw stappen in het land dat Rust heet.
liefs,
Joyce
Wat fijn om ook jou beter te leren kennen. Mooi dat je nu zo in het leven kunt staan. Verdriet wordt niet minder misschien, maar de wereld er omheen wel weer groter met de tijd wellicht. Welkom in het land van Rust.
Dag Kim,
Moedig om zoveel van jouw leven met ons te delen. Gek ben je zeker niet. Het is vaak een oordeel van iemand die daarmee jou in een hokje plaatst. Dan is het genaderd en dus veilig. Tegelijkertijd neemt het oordelen zoveel ruimte weg! Mooi ook om te lezen dat je veel meer wil dan het technisch tekenen.
Mijn creativiteit is begonnen in het gezin van herkomst en door mijn levensloop en opleiding heb ik dit gaandeweg meer ontwikkeld. Ik noem het nu kunst-zinnig werken. Kunst als een middel waarin je kunt uitdrukken wat op de ziel druk en in de ziel leeft. Dat geeft de mogelijkheid om zin, nieuwe zin er aan te ontlenen. Door het werken met kunstzinnige middelen en mijn beperkende energie, heb ik geleerd dat waar ik grootse plannnen en gedachten over had, nu kleiner en dichterbij mijzelf te houden. En daarmee tevreden en gelukkig te zijn.
Omdat het kunstzinnig werken mij veel gaf, ben ik na een opleiding daarin mensen gaan begeleiden op de levensweg. Kunstzinnig werken zegt vaak zoveel meer dan woorden. Dat in het leven mogen doen, daar geniet ik intens van. En ik hoop dat jij daarin ook een goede weg zult vinden.
Oh zo prachtig Annette! Dank je wel voor je mooie verhaal en support.
Lieve Kim
Wat fijn om je zo wat beter te mogen leren kennen, al is kennen natuurlijk een groot woord.
Voordat ik door de Paqo’s (de Sjamanen uit Peru) opgeleid werd tot Inca Sjamaan, heb ik heel veel numerologische mandala’s getekend voor mensen, met daarbij een spirituele uitleg.
Maar mijn pad ging verder en het Sjamanisme kwam om de hoek kijken.
Daarnaast ben 5 jaar geleden met een Bullet Journal begonnen en heb deze dit jaar met allerlei mandala’s opgevuld. Voor wat meer inspiratie daarvoor vond ik jou op het World Wide Web.
Zo fijn om nu van jouw spirituele kant te mogen lezen. Ik ben ervan overtuigd dat daardoor een nieuwe frequentie wordt toegevoegd aan de Mandala Academie, klaar voor de nieuwe tijd die komende is.
Dankjewel voor je openheid, van hart tot hart, warme groet Margreeth
Blessed Be!
Hier herken ik me nou helemaal niet in. Ik ben heel normaal en makkelijk in een hokje te stoppen.
Ik ben trots op je. X
Daarom passen we ook zo goed bij elkaar 😀
Lieve Kim,
Knap om zoveel over je zelf te delen en maling te hebben aan wat anderen over je denken…..dat laatste is voor mij nog wel een dingetje.
Ik ben ongeveer 12 jaar geleden met mandala tekenen in aanraking gekomen en ben daar tot op de dag van vandaag nog blij om want wat heeft het mij veel gebracht. Ik heb in 1994 een zware depressie gehad ( zeer heftig tot niet meer willen leven aan toe) en heb daar therapie voor gehad. Maar met praten kan je altijd nog zaken voor jezelf houden en met tekenen komt alles er onbewust uit en dat vind ik erg interessant om te zien. Tekenen is voor mij een vorm van ontspanning, even helemaal weg in mijn eigen wereld en het doet veel. Ik merk dat als ik een paar dagen niet getekend heb ik erg onrustig word. Dus ik ben blij als je nog weer meer op de spirituele weg gaat want dat kan mij nog zeker helpen.
Heb de laatste jaren veel van je geleerd en kan niet wachten tot de chakracursus gaat beginnen.
Nu bezig met tekenen op zwart en ook dat brengt mij veel.
Lieve Kim bedankt voor alles en ik hoop nog lang samen met jou te kunnen wandelen op het mandalapad!
Lieve groetjes,
Karin
Lieve Karin wat sterk dat je zo stevig uit dat dal gewandeld bent. En ik loop zeker nog dolgraag een stuk met je mee op het mandalapad. Op naar de chakracursus later dit jaar! Dat we nog veel en lang van jouw prachtige werken mogen genieten.
Lieve Kim. Wat heb ik genoten van jou verhaal. Wat een heerlijk mens ben je toch. Vooral het spirituele stuk raakte me. Daar werd ik een beetje emotioneel. Wat heerlijk zo’n groei. Bij mij stagneert het doordat ik niet los kan laten. Het mandala tekenen helpt me nu wel om dat te leren. Het hoeft niet perfect.
Wat lijkt het me heerlijk om samen met jou eens tegen een fijne boom te zitten en te kletsen over spirituele groei. Het voelt zo vertrouwd. Ik geniet elke dag van de cursus. Ik ben blij dat je deze stap genomen hebt. Ik blijf je volgen. Dikke knuffel van mij
Ah dank je wel voor je reactie vanuit je hart. Weet dat niet los kunnen laten spirituele groei niet in de weg hoeft te staan. Je hoofd zegt dat misschien maar je hogere zelf vast niet. Die overtuiging mag de prullenbak in zodat je het weer in gang zet als je dat wil.
Ik overweeg ook wat 1 op 1 sessies te gaan aanbieden, misschien icm labyrint lopen bijvoorbeeld. Misschien dat ik je daar in de toekomst dan eens mee kan helpen. Zoeken we die boom er gewoon bij 😉
Dag Kim,
Je verhaal kwam bij me binnen op het moment dat ik zelf net aan het nadenken was of ik me goed voel bij voornamelijk tekentechnische informatie te krijgen. De prachtige geometrische mandala’s die ik in de M.A. inspiratiegroep langs zie komen, bewonder ik zeker. Ik ben echter een intuïtieve tekenaar. Klank, kleur en vormen, schoonheid in al haar vormen, zijn altijd erg belangrijk geweest in mijn leven. Dat uitte zich in mijn jonge jaren voornamelijk via muziek maken, alleen en met anderen. Op 27 jarige leeftijd liep ik bij een traumatische bevalling, door medische nalatigheid, een hersenbeschadiging op, die het leven van een gezonde jonge vrouw veranderde in levenslange medicatie en leven op 50% energie. Het musiceren werd te vermoeiend. Maar creatieve energie zoekt altijd naar een andere uitingsvorm. En dat werd het mandalatekenen. Bij Lisa Borstlap volgde ik alle cursussen op dat gebied. Het heeft me inzicht gegeven in mijn drijfveren, mijn sterke en zwakke kanten. Het jarenlange lesgeven in intuïtief mandala tekenen heeft me veel geleerd, over mezelf en hoe anderen invulling aan hun leven geven. Als iets me raakt, op welk gebied dan ook, dan moet ik tekenen. Ik heb het als een zegen beschouwd en doe dat nog, de gave te hebben om wat in mij leeft, vorm te kunnen geven. Op die manier herken ik wat me zo raakt, frustreert, verdriet doet of blij maakt. Spiritualiteit betekent voor mij: wat ik in een lang leven geleerd heb op spiritueel gebied, in het dagelijks leven toe te passen. Alleen dan krijgt het volgens mij waarde.
Ik begrijp jouw nadenken over hoe je verder wilt met je cursussen van de M.A. dus heel wel.
Ten eerste door mijn leeftijd, 83 jaar en door mijn weinig beschikbare energie, hoog sensitief zijn en prikkelarm moeten leven vanwege enige chronische kwalen, denk ik vaak als ik je bezig zie, wat een pep moet die Kim hebben. De reactie van je partner op je vraag of hij je ook wat gek vond, had ik net zo beantwoord, denk ik. Ik vind je enthousiastme, voortreffelijke wijze van lesgeven, heel aanstekelijk. Maar ik kan me ook indenken dat het soms veel kan zijn voor mensen. Mijn geest is prima en net als bij jou, altijd overlopend van nieuwe ideeen. Jammer genoeg word ik vaak teruggefloten door mijn lijfje. Ik vind het moedig dat je je helemaal wilt richten op de M.A. Je doet veel mensen enorm veel plezier met wat je allemaal aanbiedt Kim. En voor mij zal het dus een verrijking zijn dat je naast tekentechnisch onderricht, ook laat zien hoe het mandala tekenen kan helpen bij bewustwording.
Ik wens je veel succes. Een lieve groet Else.
Wat een prachtig creatief levenspad heb je bewandeld. Voorlopig heb ik inderdaad nog energie genoeg, maar als ik naar jou kijk ben ik ook pas op de helft 😉
Spiritualiteit is voor mij mezelf ontdekken in de hoedanigheid van mens. Dus wie weet komen onze wegen weer wat meer samen. Dank je wel voor je inspirerende verhaal.
Het lijkt mij het grootste compliment wat je kan krijgen,dat je een beetje gek bent. Is dat ook niet de bedoeling van het leven? Dat je 100% jezelf bent en niet in een hokje te vangen? Het lijkt mij dat je op de goede weg bent ♀️
Yes Karen zo is het❤️
Hi Kim, nu pas de rust gehad om je blog te lezen. Wat een mooi verhaal. Prachtig om te lezen en het verbaast mij totaal niet dat mensen jou misschien ‘een beetje gek’ vinden. Ik kan mensen als jij echt bewonderen :). Ik ben trager van begrip in de zin van dat het bij mij altjjd wat meer tijd nodig heeft om dingen te begrijpen of conseqenties in te zien :).
Opgegroeid in een liefevol gezin maar ik denk iets te beschermd waardoor zelfvertrouwen niet heel goed ontwikkeld is – maar dat is mijn invulling.
Ik heb mijn eerste liefde op net 16 jaar ontmoet en ben daar nog steeds mee getrouwd. Niet dat dat zonder horten of stoten is verlopen. Maar daardoor ben ik ook mijn eigen weg weer gaan zoeken – juist om de relatie weer goed te krijgen (en – ook al zeg ik het zelf – ben ik daarin mss een beetje gek geweest want menigeen had het bijltje er zeker bij neegegooid.) Heb b.v. jaren geleden ontdekt dat ik het heel fijn vind om met mijn tentje en mijn tourfiets op pad te gaan; ook het mandala tekenen en alles was daar bij hoort – dat is van mij – en dat is fijn. Relatie weer super goed gekomen – beter dan voorheen omdat we er samen sterker uit zijn gekomen.
Door alle dingen die ik meemaak leer ik weer en groei ik. En zo ook van het mandala tekenen en alles wat daar bij komt via jou / de mandala academie!
Ben erg benieuwd wat er nog meer komen gaat!
Wat een mooi verhaal vertel je daar Petra. Ik wens je prachtige tochten, veel liefde en een mooi mandalapad toe waarbij onze wegen vast blijven kruisen.
Hoi Kim,
Ik volg je ook al een poosje. Met de mandala donderdag kon ik nooit live meedoen want dat is mijn werkdag. Ik zit ook op mandala tekenen bij Henny Cornelis al een jaar of 20.
Ik rijd ook motor alleen wel een zijspan solo rijden is niet zo mijn ding..
Heb net de maxima cursus gekocht en ga er zekers van genieten.
Leuk dat je ons jouw cursisten/volgers een kijkje in je prive leven geeft
Groet Sylvia Tauber
Wat fijn dat je al twintig jaar je plekje hebt bij Henny!En daarnaast ook de online cursussen. Heerlijk zoveel mandala in je leven. Dank je wel voor je bericht.
Lieve Kim,
Wat late reactie, maar zeker gemeend. Ik voel me thuis bij je en weet uit ervaring hoe fijn het delen met elkaar is.
Ik heb ervaren tijdens cursus mandala tekenen en chakratekenen wat het duiden van symbolen en kleuren kan doen. Bij chakra 3 heb ik voor het eerst 3 zwangerschappen getekend ipv 2. De 1e eindigde in missed abortion.. Voelde oke en als een soort erkenning en dat na 40 jaar.
Het is nooit laat, ik lees en waardeer ieders verhaal op elk moment. Wat deel je hier iets intiems en moois dat de mandala helend kan werken. Dank je wel.